آيا عفاف را نبايد در رفتاری بی غل و غش در رابطه با اعضای اجتماع جستجو كرد نه در پوشش خاص؟

پوشش صحيح يكي از موارد و فاكتورهايي است كه با داشتن آن زن به عفاف و حيا شناخته خواهد شد اما تنها عامل نيست ، بعبارت ديگر شرط لازم است اما كافي نيست شما در قران كريم عوامل ديگري رو هم مي بينيد مثلا آيه شريفه : فلا تخضعن بالقول فيطمع الذي في قلبه مرض وقلن قولا معروفا (پس به ناز سخن مگوييد تا آنكه در دلش بيمارى است طمع ورزد و گفتارى شايسته گوييد)( احزاب /32)

يكي از اين عوامل را معرفي ميكند ، همچنين در جريان داستان دختران شعيب قران مي فرمايد :فجاءته احداهما تمشي علي استحياء (پس يكى از آن دو زن در حالى كه به آزرم گام بر مى‏داشت)( قصص/25)

لذا عوامل حيا و عفت را بايد شناخت و به همه آنها با هم عمل نمود نه يكي بدون ديگري .

شما در خود آيات حجاب هم مي خوانيد كه خداوند پس از دستور پوشش مي فرمايد : ذلك ادني ان يعرفن ... ( اين نزديكتر است كه شناخته شوند ... ) ( احزاب /59)

زن پوشش مناسب داشته باشد تا به چه چيزي شناخته شود ؟

اگر پوشش صرف و بدون عوامل ديگر او را به عفت و حيا معرفي نكند در واقع پوشش او كفايت اين معنا را نميكند يا مثلا در آيه ديگر مي فرمايد"... يغضضن من ابصارهن..." : نگاههاي خود را فرو گيرند (نور /31)

اينها تماما عواملي است كه ملزم بودن به رعايت آنها با هم انسان و بويژه زن را با حيا و عفت معرفي ميكند .

زنان با رفتار و نگاه خود ، به لباسی که پوشیده اند ، معنا می بخشند . یک رفتار و الگوی ناهنجار ، زیر هر لباسی که باشد ، هرزگان را به سوی خود خواهد کشید . و یک رفتار و الگوی بهنجار ، می تواند تکمیل کننده ی پوشش زنانه باشد .

منبع:كانون گفتگوي قرآني

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: